سيستم‌عامل ويندوز در هنگام کار از هاردديسک بهره‌هاي فراواني مي‌برد. خواندن و نوشتن‌هاي پي در پي در Page File، مراجعه دائمي به DLLها و انبوهي از کار با فايل‌هاي متعدد متناسب با نرم‌افزارهاي نصب شده در سيستم‌عامل، از جمله فعاليت‌هاي سيستم‌عامل است که آن را به هاردديسک وابسته مي‌کند. از همين رو تا آن جا که ممکن است سعي مي‌شود از رم استفاده شود اما اين کار هميشه ممکن نيست.
حافظه‌هاي فلش سرعت خواندن و نوشتن کمي در انتقال Stream يا يک فايل حجيم دارند اما سرعت دستيابي تصادفي به آدرس‌هاي مختلف در آن نزديک به 80 تا 100 برابر سريع‌تر از هاردديسک است و اين جاست که حافظه فلش مي‌تواند به ياري راندمان رايانه بيايد.
براي راه‌اندازي ReadyBoost يک فلش را به رايانه متصل کرده و روي آيکن فلش در My Computer راست کليک کنيد. سپس از منوي Properties سربرگ ReadyBoost را انتخاب کرده و گزينه Use this Device را برگزينيد. در پايين همين صفحه مي‌توانيد حجمي که قصد داريد به اين کار اختصاص دهيد، انتخاب نماييد. دقت داشته باشيد که اين حجم بعد از اختصاص يافتن به اين کار، قابل استفاده نخواهد بود. البته هميشه مي‌توانيد فلش را به حالت عادي بازگردانيد.
اين کار در رايانه‌هايي که هاردديسک آن‌ها 5400 RPM يا کم‌تر است، تاثير بيشتري دارد.
در ضمن هر اندازه که رم رايانه بيشتر باشد، اين تاثير کم‌تر خواهد بود. به عنوان نمونه ReadyBoost با استفاده از يک حافظه فلش سريع در يک رايانه که 512 مگابايت رم دارد، يک فعاليت 12 ثانيه‌اي را به 2 ثانيه تقليل مي‌دهد در حالي که اگر رم رايانه از 512 مگابايت به 1 گيگابايت ارتقا يابد، حتي بدون ReadyBoost نيز همين فعاليت 12 ثانيه‌اي به کم‌تر از 1 ثانيه تقليل مي‌يابد، بنابراين تاثير ارتقاي رم به مراتب بيشتر از تاثير استفاده از ReadyBoost است.
هر حافظه فلشي که سرعت دستيابي به اطلاعات در آن کم‌تر از 1 ميلي‌ثانيه باشد در ReadyBoost قابل به کارگيري است.
منبع:دریچه
ادامه مطلب
